Toplayıp kendimi
Ağaca dönüyorum
Sızıp alnından
Derine iniyorum
Yapışıp köklerine
Kendime geliyorum
30 Aralık 2013
Sert Toprak - 7
Acıksam da yiyemem
Utanırım kendimden
Yorgunum hem de çok
Bin yıl kalkmasam yerimden
Gene de dinlenemem
Ellerim kanıyor
Tırnaklarım etimde
Sıkılı yumruklarım
Hep öyle beklemekte
Dikmişler gözlerini
Dünyanın çocukları
Bakıyorlar içime
Yer yarılsa da girsem
Saklansam taa dibine
Beter bu çocukların
Bakışları kurşundan
Delik deşik her yanım
Tuz verin yarama
Tuz verin basayım
Sert Toprak - 6
Eyy toprak ana
Eyy dünyanın anası
Eyy rahmin sahibi
Eyy anası hayatın
Heyy sen, Kadın
Rahminde bekliyor
Çocukları zamanın
Acısını hayatın
Dikenli bir taç gibi
Taşıyorsun etinde
Ve sabrediyorsun
Karanlığın sonunda
Doğacak güneş diye
Sert Toprak - 5
Durmadan yürüyoruz
Açık gözlerimiz
Ancak görmüyoruz
Ufuk yerinde değil
Çoktan bastı karanlık
Doğmayacak güneş yarın
Eşikte alaca karanlık
Keşke lal olsa bütün diller
Ve çekilse dünyamızdan
Uzak yakın tüm sesler
O zaman kalkar perde
Kalkar gözlerimizden
Görürüz ki gelmişler
Bekliyorlar eşikte
Bütün kabuslarımız
Sert Toprak - 4
Eyy insan gel insafa
Bak tohum beklemekte
Has toprağı altında
Bak bir çocuk uyuyor
Habersiz kötülükten
Sıcacık yatağında
Eyy insan zalim olma
Tez dönesin bu yoldan
Döşediğin bu asfalt
Yediğin bunca et, ekmek
Taş oluyor bilesin
Cehennemin yoluna
Aç üşürken binlercen
Sen tok olduğun için
Bu dünya kahır oldu
Acı, maraz ve sızı
Doldu cümle bedene
Böylece yakalandık
Sefil sıçanlar gibi
Hepimiz de kansere
Sert Toprak - 3
Bir düşte olsam keşke
Sabah olsa uyansam
Dönüp yüzüm güneşe
Ahh ne fenaydı gece
Kabus çöktü üstüme
Sabah oldu uyandım
Mis ambere boyandım
İyiliğin kokusu
Sardı dört bir yanımı
Diyebilsem sevinçle
Hayat güzel, yaşamak
Ahh sevdayla tutuşmak
İnsanca bir dünya için
Varıp kendini yakmak
Sert Toprak - 2
Bir çocuk beklemekte
Anasının rahminde
Dünyaya gelecekmiş
Kavgasın verecekmiş
Sonra tadıp hayatı
Toprağa dönecekmiş
Eyy çocuk yolcusun
Değerlisin ol cevherden
Çünkü insanoğlusun
Yazık ki mahcubuz sana
Yazık ki ihanet ettik dünyaya
Yazık ki piçleştirdik türümüzü
Alçaldık hayvanlardan
Dahi daha aşağa
Sert Toprak - 1
İncecik, dal gibi adamlar
Kara, çukur gözleriyle baktılar
Çorapsızdı ayakları
Çimentolu potinleri
Dondum kaldım öylece
Yılbaşı hediyeleri elimde
Utandım çok kendimden
Yer yarılmadı ne yazık
Batamadım dibine
İncecikti acıları da
İncecik diken gibi
Saplandı yüreğime
Sert Toprak
Ipıslak gecelerimi
Güneş kokan günlerimi
Lal olmuş dillerimi
Toplayıp geldim sana
Sertti toprağın
Taşlı, kayalı, kıraç
Tütsülüydü bağrın
Ama dikenli yamaç
Yasladım yanağımı
Bıraktım kanasın
Böyle kan revan
Ben sana aktım
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)