Rutin ve Ritüel

Rutin ve ritüel hakkında düşünmeli. Günde iki kahve içersiniz mesela. Ve çok ama çok seversiniz kahve içtiğiniz o anları. O kadar önemsersiniz ki köpüklü sevdiğiniz için yanlışlıkla kaynamışsa kahve döker yenisini yaparsınız. Bu seferki tam istediğiniz gibi olur. Damak çatlatarak içersiniz. Bu ritüeldir. Ama günde on tane ve hiç bodaya çıkarmadan içiyorsanız bu sizin rutininizdir.

Suya Düşse Yüzümüz

Suya düşse yüzümüz

Su utanır, kararır

Göğe ağsa suretimiz

Gök sıkılır kapanır

Yağmak ister bulut

Bilir bekler tohum 

Bekler tarla, bekler

Cümle yaratık

Bulut sakınır yağmurunu

Sakınır oldu insandan

Yazık ki yazık

Hangi Tanrı

Hangi suyla yunsak

İçimizin kirini

Hangi denizlere döksek

Biriktirdiğimiz bu kini

Hangi tanrı affeder

Ve esirger kendimizden

Kendimizden bizi

İçimdeki Bu Yangın

Ne desem azdır

Ne söylesem eksik

Sönmez artık

Mümkünü yok

İçimdeki bu yangın

Değil mi ki dağı taşı

Dağı taşı kavruldu

Toprağı dahi yandı

Yandı bu dünyanın

Davacıdır Bizden

Ağaca acımadık

Söktük attık, yaktık

Ormanın kralı aslan

Kafese kapattık

Aleme maskara yaptık

Çektik aldık kuşları

Tıktık kafeslere

Coğrafyasız bıraktık

Kadınları alıp sattık

Çocukları aç bıraktık

Çilekeştir bütün varlık

Cümlesi şikayetçi

Hakkımızda davacıdır

Davacıdır bizden yazık

Kara Kara Düşünelim

Varıp dikelim gözümüzü

Bakalım artık uzaklara

Suskun, üzgün oturalım

Oturalım bucaklarda

Kara kara düşünelim

Düşünüp de kahredelim

Nasıl vardık buralara

Üşüyünce

Üşüyünce ben

Üşür sanki dünya

Sığınsam da 

Sıcacık yatağıma

Bilirim ne yazık

Binlerce çocuk

Titrer durur

Köprü altlarında

Bir Çocuk Bakışı

                                            görsel:cd

Bir çocuk bakışı

Düşer soframa

Gün ortasında

Kapkara kesilir

Kesilir dünya

Kuş Sesleri

Kuş sesleri duyunca

Boğazım düğümlenir

Dursa masamda

Büsbütün ekmek

Aklıma hep

Öldükçe gözleri

Büyüyen çocuklar

Gelir

Eyy İnsan

Eyy insan

Umut kestin 

Tohumundan

Vazgeçtin

Vicdanından

Ve eksildin

İnsanlığından

Yaşanası değil

Bundan gayrı dünya

Var artık sen de 

Sen de yaşama...

Gülmeyince Çocuklar

Gülmeyince çocuklar

Beklemeyin açmaz

Kırlarda papatyalar

Doymayınca çocuklar

Beklemeyin yağmaz

Bereketli yağmurlar

Öldürüldükçe vicdanlar

Çoğalır günahlar

Ve koyulur karanlık

Alnımıza kazılır 

Hak ettiğimiz utançla

Birlikte insafsızlık

Kızıl Gelincik

Bin sene gelmese de

Gelir bahar sonunda

Uyanır uzun uykusundan

Kızıl gelincik ovada

Azaldık İnsanlığımızdan

Azaldık insanlığımızdan

Azaldık lokma lokma

Geçtik vicdanımızdan

Geçtik paylaşmadıkça

Gözlerine Düştüm Çocuk

Gözlerine düştüm çocuk

Kanadım ve bildim

Çıkması zor bakışların

Bakışların var senin...

Öte Sular

Sular vardır deniz dolusu

Sular vardır kardan ak

Ve dahi şerbetten tatlı

Sular coşkun, durgun

Akar ha akar

Bir de öte sular vardır

Kimdir bu beni yıkayanlar

Diye şaşkın sorar

Ölü çocuklar

Aç Çocuklar

Sadece

Aç çocukların

Gözleri

Büyük gelir

Yüzlerine

Çok fena 

Bakarlar

Acıtırlar