uzak düşünceler...

kimse başını kaldırıp bakmazsa gökyüzüne, gökyüzü neden masmavi olsun ki. neden yüklensin bulutlarla. neden şenlensin kuş çığlıklarıyla. kimse kaldırıp başını dikmez ise gözlerini ufuğa, görmezse kızıl kıyamet doğuşunu, batışını güneşin, uzağın yakını, gecenin gündüzü, karanın akı doğurduğunu bilmez ise neden dönsün ki dünya. kimse kaldırıp başını bakmaz ise enginlere, görmez ise denizin tuzunu, suyunu... görmez ise dalganın coştuğunu bazen de uyuduğunu, neden ada olsun ki ülkemiz, neden nennilesin bizi deniz.

derin...

belki de kaybolmuşuzdur. kendimizi "biz"i bulamıyoruzdur. tarihimizdeki devamlılığı yitirmişizdir. bir yerlerde koparıp attığımız köklerimiz acıyordur derin derin. o yüzdendir her köyde bir panayır düzenleme, panayırlarda buluşma ve çok olma telaşımız.

bir şey -9

al ömrünü diyor sanki hayat

al ömrünü çal başına

yaşa yaşa yaşa

bir şey -8

annem geliyor aklıma

annem gitmiyor aklımdan

annemi görüyorum rüyamda

annem ekmeğimde, suyumda

annem dedikçe içim

yıkılıyor üstüme

yıkılıyor dünya

bir şey -7

yakınca insan kendini

bininci kez, belki on bininci

hep bir şey kalıyor geriye

bir küçük taş, sert bir tohum

kül zerresi, duman isi

ordan büyüyoruz yeniden

bulunuyor illa ki

bulunuyor bir su döken

bir şey -6

küçük bir çentik sadece

sol yanımda, derinde

bir şey -5

vaktidir, geldi artık

yakmalı birikmiş zamanı

yakmalı birikmiş mekanı

yakmalı yanmışı yeniden

bir daha yakmalı

bir şey -4

ekmek değil şurda duran

su değil çeşmeden akan

güldüğüm benim değil

duyduğum bana değil

kim uyuyor kim uyanık

nar duruyor avucumda

yarılmış meydanda içi

kopkoyu bir karanlık

bir şey -3

baktığım değil gördüklerim

duyduğum olmadı hiç

kulak verdiklerim

nerde benim kış seslerim

 kuzu melemesi

 alıcın nefesi

 bereketi zeytinin

bir şey -2

kesip attım bir kolumu

kesip attım sağ omzumu

kesip ayırdım buluttan

ayırdım yağmurunu

toz duman, kan revan

akıp gitsin bu tenden

akıp gitsin bu can

bir şey -1

gelen benimdir

giden benim

ölen benimdir

doğan benim

alıp kendimi kucağıma

bitimsiz bir fısıltıyla

iyileşsin içim diye

mırıl mırıl nennilerim

bir şey

zamanda bir şey değişti

mekanda bir şey

bir kırık, bir çatlak

içimde bir yerde

koşmuyor artık o çocuk

koşmuyor çıplak ayak

ömrüm -7

kalkıp gitsen, gidemiyorsun

yüreğin kalıyor, aklın kalıyor

sarıyorum varlığını varlığımla

katıp seni bana

örgü yapıyorum saçlarıma

gidemiyorsun işte

gidemiyorum ben de

kalıyoruz birbirimize

ömrüm -6

almadan uyku koynuna

varmadan öte dünyalara

soluğunla ninni gönder

gönder gelsin yanıma

anadan doğma

ömrüm -5

geçtiğimiz yerden

geçmemek bir daha

doğamızdır bizim

baktığımız yüzde

karanlık varsa

çıkmasın sakın

çıkmasın yolumuza

bastığımız toprak

yarimizdir bizim

gireriz korkusuz ve çırılçıplak

gireriz koynuna

ömrüm -4

öldüm kahvesiz dediğim

öldüm sensiz demektir

bilmedin

kırılıp döküldü

sesin

ömrüm -3

düşten dönüp gelmiştim

uyandığım 

kucağın

ömrüm -2

alıp kendimi vurdum hayata

çarpıp geri döndü bana

vurmalı kendini vurmalı insan

memleketin dağına taşına

hak etmek için hayatı

katık etmeli ömrünü

katık etmeli toprağa, suya

ömrüm -1

varılacak yer yoktur

attıkça yürek göğüste

tektir menzil insana

yaşamak hep ölüme

deli toyken sevinçle

erince aklın hakikate

asude bir sessizlikle

yürürsün hep menzile

Taş Yürekli

günöykü...

ağır geldi yüküm. anladım. işittirdin, işittim. parçaladım geceler boyunca yüreciğimde yarattığım o güzel seni. kör olsaydım da görmeseydim keşke ama gördüm hep hüzünlü bakar sandığım o güzel gözlerinin ardındaki bencilliği. bildim seni ve sizi. ölçtüm tarttım kendimi. kabahatın çoğu bende. kendim gibi bildim herkesi. her gece bir cinayet işlemeli şimdi. iyi diye bildiğim, toz kondurmadığım, bir sanrıdan ibaret olan onca sevdiğimi öldürmeli, öldürmeli. içimde saklamıştım oysa sizi. yüreciğimde. o yüreğe hunharca girmeli, yakıp yıkıp her yanını küle çevirmeli. ummalı sonra, ummalı ki o küllerden bir anka süzülür belki. yoksa nasıl yaşarım, nasıl, öyle taş yürekli.

almak ve vermek

öyle büyümüştü. kimseden bir şey almayı bilmiyordu. hediye bile. ama verirdi. hep verirdi. almayı değil vermeyi severdi. bir gün bir çift saç tokası hediye ettiler ona. sanki elmas yüzük hediye edilmiş gibi, sanki bir hakaret gibi dehşete kapılmıştı. öylesine derin ve tuhaf bir dehşetti ki bu kendi haline şaştı, korktu kadın. sonra fark etti ki ömrü boyunca bir kerecik bile düştüğünde elinden tutulmamıştı. hastalandığında hiç bir el alnını okşamamıştı. hiç kimse ama hiç kimse koşulsuz bir çiçek sunmamış, çocukluğunda ona bir dondurma almamıştı. dile geldi söyledi. isyan etti. ama... dediler, sen hiç istemedin ki... istemeli miydim? e biz nerden bilelim ki sen dardasın? düşündü. salak salak hak verdi. biraz daha büyüdüm, biraz daha hayatı anladım zannetti. ufacık şeyler istedi. ufacık emekler. ufacık zahmetler. ufacık yardımlar. ta ki... işittirdiler ona, para olmazsa olmazdı yardım da. işitti kadın. anladı. dostluk ne yana düşerdi, para ne yana. kardaşlık ne yana düşerdi, çıkar, hesap, kitap ne yana. bu sefer büyüdü hakikaten. illa ki acımak gerek, ötesinde mümkün değil büyümek, bildi, anladı.

saçları kadınların -8

üryan geliriz giydirirler

varınca o dönülmez menzile

soyarlar bircik bircik 

soyarlar elleriyle

üryan gitmektir kaderimiz

komazlar

ak kefene sararlar 

bilmezler, hiç bilmezler

saçlarımız yeter bize

saçları kadınların -7

alır kendimi kapatırım içime

mühürlerim yedi kapı

mühürlerim üstüme

bir tutam saç kalır geride

bırakırım yaksın ağıdımı

caht etsin anlatmaya

hakikatımı

dinlemeye talip kim kalırsa

kim kalırsa geride

saçları kadınların -6

kara üzümdür, zeytindir

başaktır dalında gün

kızıldır kandan öte

tepeden tırnağa sır

sırrımızdır candan öte

saçları kadınların -5

içimizden deniz geçer bizim

yüreğimizde damıtılır su

alır hakikati vururuz kendimize

ha camdır bin bir parça yerde

ha yalandır teğet geçer etimize

saçları kadınların -4

bir uzun yoldur ki varılmaz

bir uzun yoldur ki dönülmez

kaybolduğun gündür 

ki bilmez sevinirsin

azacık ucundan koklayınca

saçları kadınların -3

vurup kırbaç gibi 

iki kürek arasında

sipsivri iki ok sanki

ucu aşka bulanmış

sallanır ardım sıra

fısıldar rüzgara karşı

söyler şarkısını

söyler inadına

saçları kadınların -2

uzatıp dururuz belimiz sıra

uzatırız kollarımız gibi

öyle uzak, öyle yakın

boşluktan doluluğa

onlardır ki giydirirler bizi

bir de soyarlar ki

anadan doğma

saçları kadınların -1

kahkahamız ağzımızda değil bizim

değil iki dudağımız arasında

güldüğümüz hep

saçlarımızla

saçları kadınların

toplanacak kadınlar bir gün

toplanacaklar uçurumun başında

örecek saçlarını biri ötekinin

öteki berikinin

sonra bağlayıp uç uca

el ele tutuşup

atlayacaklar 

atlayacaklar

çığlık çığlığa

Ne -5

Ya uyku tutmazsa gene

Yatağımda iğne

Saçlarımda diken

Göğsüm kuşu feryat figan

Ya uyku tutmazsa gene

Ne -4

Eser yel de getirir 

Saçlarımda tel tel gezdirir

Göğsün kokar bahar bahçe

Biraz tütün, biraz güneş, elma

En çok da sevda...

Ne -3

Gül nedir dikeni ne

Turunç nedir çiçeği ne

Aşk nedir, teri, tuzu, suyu ne

Uçmak nedir, varmak nedir, inmek suya

Ne...

Ne -2

Hiç olmadı yoldaşım

Hiç sevmedim, yüz vermedim

Korku ne miskin şeymiş

Hep bildim, hep iğrendim

Ölüm, korkmam senden bile

Derdim nedir sorarsan yar

İsteyip de ölememek var

İşte o, bana koyar...

Ne -1

Büyümeyi sorup durdun

Büyüdük

Kavgayı isteyip durdun

Dövdük, dövüldük

Aşk aşk dedin ektik, büyüttük

Bir de yaşamak vardı

Bir de nefes

Bir de içmek

Ne kaldı geriye dersen

Ölmek kaldı a gülüm

Ölmek

Ne...

Ne vardı ezelde

Kahkaha, gözyaşı, kavga ve ölüm

O vardır bugün de

Gelecekte de o, a gülüm

tadı tuzu -9

ben sensin, sen de ben

eririm sende, sen zaten içimde

amma gene de bir ten var bir de tin

eğer tarif gerekse

sen daha çok ten

ben tin ve tinden öte

tadı tuzu -8

öyle bir yoldur ki zemini dikenli

öyle bir rüzgar ki esen nerden baksan zemheri

öyle bir dünya ki geldiğimiz bu alem

sanki ceza, sanki sürgün, sanki yokluk yeri

gene de, ama gene de gelir açar yüreğinde

kartal bakışlı bir sevda çiçeği

gelir açar en derininde ve salar ışığını

dolunay misali

tadı tuzu -7

bir sevmek vardır bir de sevda

bir yaşamak vardır bir de olmak

bir göçmek vardır, ölmek bir de

solumak her nefesi yerli yerince

vurunca teline sazın sazende

ortaklaşmak bir türküyü

kabul edip şükretmek

hayatın bu en naif hediyesine

böyle bilir böyle söyler

melek, kedisi dursa da beride

tadı tuzu -6

tanrıyı besleyip, büyütüp içimde

doğurduğum o en son gece

dile gelip de muradını

yazdırınca bileğime

bildim ki içim benim

bildim ki, a hoyrat sevgilim

su derindir kendinden

ve doğurduğum kendimim

tadı tuzu -5

ne anlatır geçen zaman bize

mırıl mırıl söylenip duran bu masal

ki ezelden gelip gider ebede

hangi toprağın suyudur

hangi suyun yatağıdır

sormalı değil mi sormalı

tepeden tepeden bakan

kaim olan aydedeye

tadı tuzu -4

kedili melek demler kahrı içinde

süzüp yatırır şiire

şiiri bal eyler ekmeğine

ekmektir çare olur derdine

nur olur ışık salar, 

yemiş olur can katar,

sırdaş olur, saklar ha saklar

her bir derdi kendinde

tadı tuzu -3

ah ne hoştur rastlamak şu hayatta

candan, hakiki, hamur gibi yoğrulmuş

başaktan, ekmeğe o uzun yolu tutmuş

kanmış, yanmış, ölmüş, yeniden ve yeniden

doğmuş bir ademe, bir havvaya

ne güzeldir bir türküde buluşmak

yan yana, can cana

tadı tuzu -2

coşturan nedir yüreğimi

nedir hayatta tutan beni

nedir dolanıp durduğum

aylasına meftun olduğum

o çorak ve gümrah toprakta

kök saldıran kendimi

bilmiyorsun, anlamıyorsun

dert etme hiç bu gerçeği

dert etme, eyy sevgili

tadı tuzu -1

öyle bir sudur ki sevda

ölümüne bağlıdır kaynağına

lakin akmaları vardır suyun

azgın ve çağlayarak ve deli

ve taşkın ve çağıl çağıl

ve en sonunda, 

o değişmez menzilin kıyısında

usul usul akar durur

öyle bitimsiz ve asude ve 

ve yorgun bir kuş misali

uyuklar durur sevgilinin

yalnız ve ancak onun

dağ gibi omuzlarında

tadı tuzu

derin ve ılık bir gülüş

ağartır bir nebze

en koyu karanlığı

solmuş bir çiçek

kaldırır başını

içinde bir yerlerde

şen bir hal alıverir

alıverir insanı içine

çok görme eyy sevgili

çiçeği ezme, çiğneme

kedi'ye -4

açıyor 

asla ekmediğim çiçekler

bir hasat ki ömrümde

biçilmiş başak kokusu

taze ekmek olup

tütüyor ellerimde

kedi'ye -3

sabahı güneş değil

yıldız değil gecesi

öpüşü bir deli rüzgar

avuçlarımda 

avuçlarımda tıp tıp

atıyor kalbi

kedi'ye -2

mavi atlas üzre

inciler gibi terin

kulağımın dibinde

kor ateştir nefesin

daldığımız bu alem

ne yerdedir ne gökte

bir top ışık patlar ufukta

alı al moru mor 

açar çıt diye

yasemin

Kediye

mırlıyorsun içimde

kesintisiz 

öyle bir hal ki bu

doludizgin

nefessiz

Ufuk

en katı yürek bile yumuşar ufukta ölüm belirince. ölümün öznesi değil sadece yumuşar şahitlik edenlerin kalpleri de. zaten taşlaşmış yürekleri yumuşatmaktan öte ne iyiliği olabilir ki ecelin bize. kedili melek söyler sözü, dinleyen duyar gönül gözüyle.

Sevmek

sevmek insanı yarasından, sevmek en acı yanından. sevmek insanı kederinden, derdinden. öyle sevmeli ki bakıp gözlerine akmalı içine. içinde gezmeli insanın. damarlarında değil, damarlarında gezen kahrın, öfkenin, acı ve isyanın demir bir örs gibi dövülen kırılmaz zemininde. öyle der kedili melek. demekle kalmaz su olup akar acı kuyusunun en karanlık dibine.

Hüküm

ve sabah olur. bir çift göz yükselir ufuktan. renkleri, duygusu, sesi, kendisi ışıktan mı ışıktan. bir ses uzar gelir martının kanadında. beyaz bir mektup gibi nağmelenir pencerenin pervazında. tıpkı bir mahkum gibi yüzüne okunur hayatın hükmü. razısındır, duyarsın. çağrılmışsındır, uyarsın. gider ve bir mum gibi inceden yanarsın ha yanarsın.

MedCezir

sen med olunca cezir olmak düşer payıma. itirazım yok ey dost. yeter ki soyun da gel, soyun kendinden ve çırılçıplak var yanıma. kedili melek der ki olmasın, amman olmasın ipekten ince, tüyden hafif bir duvar dahi, olmasın aramızda.