Eyy insan gel insafa
Bak tohum beklemekte
Has toprağı altında
Bak bir çocuk uyuyor
Habersiz kötülükten
Sıcacık yatağında
Eyy insan zalim olma
Tez dönesin bu yoldan
Döşediğin bu asfalt
Yediğin bunca et, ekmek
Taş oluyor bilesin
Cehennemin yoluna
Aç üşürken binlercen
Sen tok olduğun için
Bu dünya kahır oldu
Acı, maraz ve sızı
Doldu cümle bedene
Böylece yakalandık
Sefil sıçanlar gibi
Hepimiz de kansere