Karanlık Karası -10

Sen derin uykudasın

Uykudasın ey insan

Zehirledin kendini

Kendi arsızlığından

Durduğun bu yer senin

Dibin bir kat üstünde

Bundan sonrası artık

Nuh tufanı bilesin

Karanlık Karası -9

Ah insan ah insan ahh

Ne çok yürüdün

Ne çok düştün

Ne çok büyüdün

Ne çok öldürdün

Ne çok öldün

Ah insan ah insan ahh

Vardığın yere dön bak

Rezillik içindesin

Acınacak haldesin

Yazık ki ne yazık

Başladığın yerdesin

Karanlık Karası -8

İstedin ki geceleri 

Gündüz olsun tanrının

İstedin ki kışları

Hep yaz olsun dünyanın

İstedin ki sofranda

Kuş sütü de yer alsın

İstedin ki çok 

Ama çok kazanasın

Ancak elin çamur olmasın

İstedin ki koltuk altın

Hiç bir vakit kokmasın

Alnında terden bir iz

Bir iz de hiç kalmasın

Yazık ettin ey insan

Kendini pula sattın

Karanlık Karası -7

Yürüyüp geçtiğin gün

Bir dilenci çocuğun

Gölgesine basarak

Yürüyüp geçtiğin gün

Can çekişen kedinin

Kızıl kanın basarak

Yürüyüp geçtiğin gün

Başkasının lokmasın

Çiğneyip de yutarak

Kendi yolun döşedin

Cehenneme uçarak

Karanlık Karası -6

Nedir o elindeki

Sevinerek baktığın

Nedir o cebindeki

Kör cahil tapındığın

Nedir o ki uğrunda

Soytarılık yaptığın

Para elinin kiri

Der atalar ezelden

Sakın ha varmayasın

Elindeki o kirle

Varmayasın ömrünün

Ömrünün son demine

Karanlık Karası -5

İnsanı sevmek gerek 

Dedik durduk ezelden

İnsan kimdir söyleyin

Söyleyin ey cahiller

Sevilir mi hiç zalim

Sevilir mi zulmünden

Ayırmalı kötüyü

Ayırmalı arsızı

Ayırmalı namerdi

Ayırmalı iyiden...

Karanlık Karası -4

Dillerden düşmüyor hiç

Sevmek sevmek ve sevmek

Oysa gerek değildir dile

Sevmek yürekte gerek

Yalan, riya, fenalık

Vicdanları köreltmiş 

Ne var ise insan için

İnsan onu terk etmiş

Karanlık Karası -3

Sen ne sanıyordun

Yaşayıp geçecektin

Şu dünyanın keyfini

Sürüp de gidecektin

Sabah ballı süt ile

Akşam kuzu buduyla

Bir güzel şişecektin

Bak bir yanda duruyor

Kapkara koca gözler

Sen yedikçe birikmiş

Birikmiş aç bedenler

Karanlık Karası -2

Geleceği insanın kömürden de kara

Geldi ıraktaki hakikat dayandı kapıya

Ufak, büyük hatamız olduğu kadarıyla

Hepsi doldu kefeye, tartıldı tamamına

Ağır bastı ne yazık, ağır bastı günahlar

Ağlar bu halimize göklerdeki tanrılar

Karanlık Karası -1

Kaybetti insan insana inancını

Yitirdi gözü gibi baktığı vicdanını

O en değerli cevher sol memenin altında

Karardı kömür oldu külleri uçuşmakta

Karanlık Karası

Sönmüş ışığı dünyanın

Kolu kanadı kırık insanın

Ortaçağ karanlığı kapıda

Eşlik edecek ona bu sefer

Bu sefer yeryüzü ana da