Praha - 4

 Perde perde

 İniyor gece

 Düş bahçesinin

 Sedef tülü 

 Açılıyor önümde

 Yürümüyorum

 Uçmuyorum

 Kaymıyorum

 Sadece varıyorum

 Bir tüy kadar hafif

 Bulutlardan bile ince...

Praha - 3

 Yüzü suyumla yıkadım bulutları

 Serdim toprağına gönlümün

 Nefesimle ılık ılık üfledim

 Tutup ucundan 

 Gökyüzüme indirdim

 Sağanak olup yağdım

 Çoğaldıkça çoğaldım

 Toprağın altında tohum

 Ağacın dalında yaprak

 Havva'nın elinde yasak

 Yoktur beni durduracak

 Yoktur özüm horlayacak

 Yedi dağın çekirdeği

 Hep içimde yamaç bucak

Praha - 2

 Kapılardan geçiyorum

 Eski dünyaya giriyorum

 Eşikte beyaz bir gül

 Fısıldıyor usulca

 Bundan sonrası çorak

 Bundan sonrası taş toprak

 Bundan sonrası dikenli yatak

 Vakit varken dön geri

 Gül'e bakıyorum

 Dikenini avuçluyorum

 Yüreğime sokuyorum

 Durmaksızın yürüyorum

Praha - 1

 Kurşuni bir rüyanın içinden bakıyorum,

 Çatık kaşları ağır bir insan sureti

 Sessizce kayıyor suda

 Soğuk, ıslak, taşlı bir yol

 Kıvrılarak karışıyor karanlığa

 Kurşuni bir dünyanın içinden bakıyorum

 Dalgalı, gümüş saçlı bir insan sesi

 Adımı haykırıyor ısrarla

Kar Şarkıları - 6

 Artık bütün beyaz gülleri 

 Saçlarımda açıyor dünyanın 

 Kıyameti koparıyor

 Bu ak veryansın

 Güller beyaz olsa da

 Hep kızıl akıyor kanım

Kar Şarkıları - 5

Gelip de uzaklara

 Açınca bavulu

 Sökün etti bakarım

 Memleketim kuşları

 Sökün etti meltem

 Poyraz ve kumrular

 Yaşlı bir asma

 Badem ve mülver ağacı

 Derken içimin mırıltısı

 Ve gecenin gündüze karışan

 Vazgeçilmez duası

 Aydedemin aylası

 Hızırın dost hırkası

Kar Şarkıları - 4

 Sürgüne yolladım kendimi

 Esirgedim bildiğim her şeyi

 Bu güneş başka 

 Bu yollar

 Bu rüzgar

 Ah insan sesleri...

 Sürgüne yolladım kendimi

 Sokaklar sokak değil

 Yollar yol değil sanki

 Ne gökyüzü mavi

 Ne de kahve kahverengi

Kar Şarkıları - 3

 Susunca ağaçlar

 Çiçekler susunca

 Düşer bulut gökyüzümden

 Yağmurlar param parça

 Ağarınca mavisi semanın

 Deniz yitirince rengini

 Küser toprak insana

 Muhabbet paramparça

Kar Şarkıları - 2

 Uzaktı yer

 Gök uzaktı

 Uzaktı şehir

 Köy uzaktı

 Uzaktı dost

 Düşman uzaktı

 Uzaktı ses

 Sessizlik

 Sessizlik çok yakındı

Kar Şarkıları - 1

 Yürüdüm usulca

 Yer sessizdi, gök sessiz

 Ağaçlar susuyordu ısrarla

 Önce ben durmuştum

 Sonra yavaşladı dünya

 Nihayet durduğunda

 Yer renksizdi, gök renksiz

 Sır perdesiyle örtünmüştük

 Cümle varlık hepimiz...

Yol Şiirleri - 9

 Saklarım kendimi

 Kimse bulamaz

 Sen de bulamazsın

 Çeker giderim

 Kimse tutamaz

 Sen de tutamazsın

 Silerim bütün yazdıklarımı

 Kağıtlardan, kitaplardan

 Ve dahi alnından

 Düşünüp dursan ömrünce

 Bir daha hatırlayamazsın

Yol Şiirleri - 8

 Başlıyorum hazırlığa

 Uzun uzun yıkıyorum saçlarımı

 Su damlacıkları biriktiriyorum

 Göbek çukurumda

 Kulağımın arkasında 

 Geceden kalma bir gül

 Utangaçça katılıyor

 Hamam sefasına

 Kurna, göbek taşı, sabun köpüğü

 Buhar, nem, kokular...

 Başımın dönmesine

 Sadece beş var...

Yol Şiirleri - 7

 Kapalı kapıları açmak

 Açıkları kapatmak istiyorum

 Yürünmüş yollardan değil

 Ayak basmamış patikalardan,

 Dağlardan aşmak istiyorum.

 Hiç yağmayan yağmurlarla ıslanmak

 Hiç çıkmayan güneşin altında kurumak,

 Deli gibi koşmak istiyorum

 Koşuyorsam eğer, zınk diye durmak

 Çiçekler yeşil olsun istiyorum

 Yapraklar kırmızı, sarı, mavi ,ak...

 Yaşamak istiyorum

 Hiç doğmamış gibi yaşamak...

Yol Şiirleri - 6

 Açarım kendimi

 Güneş dolar içime

 Delirir dünya

 Ben beklerim eşikte

 Zamandır geçer

 Devrandır döner

 Saklanırım kendimde

 Ayın serin şavkı

 Derman olmaz derdime

Yol Şiirleri - 5

 Tut ellerimi rüzgar

 Karışayım bulutla

 Yağmur olup düşeyim

 Düşeyim topraklara

 Bir çiçek olup açsam

 Bir diken, bir çalı, 

 Sarı çiçek lapsana

 Yaşamak yaşamaktır

 O ilk nefesten sonra

Yol Şiirleri - 4

 Yüzüme bakıyorsun

 Kelimeler acıyor ağzımda

 Elimi tutuyorsun

 Gönül telim titriyor

 Tutuşuyor eteklerim

 Arkanı dönüp gitsen

 Boşalıyor dünya

 Gel ömrüm manası eyy

 Pranga ol ayaklarımda

Yol Şiirleri - 3

 Uzun yoldan geliyorum

 Terliyim ve susuz

 Gözlerimin derininde

 Taşıdım çoban yıldızını

 Düşürüp avuçlarına

 Bir öpücük kondurup

 Hasret dudaklarına

 Gideceğim sonra

 Sızım sızım bir yanım

 Bir yanım denizdalga

Yol Şiirleri - 2

 Yola çıkar mı

 Yoksa düşer mi insan

 Ne fark eder eyy yolcu

 Yürümekse aslolan

Yol Şiirleri - 1

 Bir avuç kuru gül yaprağı

 En sevdiğin mor elbisem

 Elimdeki el izin

 Dudak kıvrımlarına sinmiş

 Ilık ılık nefesin

 Hepsi üst üste bir valizde

 Hazırlanmış bekliyor

 Yolcunun hali belli olmaz

 Sen hiçbir yere gitme

 Hep beni bekle

 Hiç geri dönmesem de

 Hep bekle...

Yol ve Yolculuk

Yola çıkılır mı yoksa yola düşülür mü?

Yola çıkmakla yola düşmek arasında bir fark olmalı. Yola çıkmak sanki daha bir planlanmış, düşünülüp taşınılıp verilmiş bir kararın sonucunu ifade ediyor gibi. Oysa düşmek beklenmedik bir şeydir. Sarsıcıdır. Hazırlıksızsınızdır. Sizi yola düşmeye mecbur eden bir şey varlığını ima eder. Bir oldubittidir sanki. Ancak neticede her iki durumda da bir yolculuk söz konusudur. Yolculuğun çok katmanlı ve kalıcı bir iz bırakması yolcuya bağlıdır. Elbette yol'un kendisi de önemlidir. Ancak hiç bir yolun her adımının hesaplı ve kestirilebilir olması beklenemez. Bu anlamda yol her zaman sürprizlere açık olmayı gerektirir. Açık ve hazırlıklı. Dahası yol azdan çoktan bir şeylerin göze alınmasını da talep eder yolcudan. Öyle ya "Yolcunun hali belli olmaz" denmiştir ezelden, "Gidip de dönmemek, gelip de bulmamak var" denmiştir. Nereden bakarsanız bakınız yolun ve yolculuğun tekinsizliğine işaret eder kadim sözler.

Yola çıkmak ya da yola düşmek...

Tuhaf bir tezatla birincisi bir çıkışı, tırmanışı işaret ederken ikincisi bir inişi, düşüşü işaret etmektedir. Demek ki çift taraflıdır yol her zaman. Gidişi vardır, dönüşü vardır. Yokuşu ve inişi vardır. Yolculuk biraz da buna bağlı olarak kolay ve keyifli ya da zor ve zahmetli olur.  Dümdüz yol olur mu? Olmaz. Ya da göreceli olarak düz yol olabilse de, bu, yolculuğun kolay ya da keyifli geçeceği anlamına gelmez. Sıkıcı olabilir. Hatta fazla konforlu ve zikzaklarından arındırılmış, bütün köşeleri rahatça dönülecek şekilde yuvarlaklaştırılmış yol yolculuğu tümden anlamsız bir hale getirebilir. Bu durumda büyük ihtimalle yolcu uyur. Yolda uyumak en hafifinden yolculuğu kaçırmanıza neden olur. Daha beteri sıçrayarak uyanmanıza yol açacak bir kazayı beklemelisiniz. Ve en fenası uyanamadan direkt ölüme geçmenizdir ki artık sizin için bu âlemde bir yol ya da yolculuk söz konusu değildir.

Bu durumda yol'dan ya da yolculuktan düşmekten söz edebiliriz. Yol'dan ya da yolculuktan düşmek menzile varamamak demektir. Yolun sonunu görememek.

Başka yollar ve yolculuklar sizi bekliyor olsa da bunlar tamamlayamadığınız bir yolun varlığını inkâr etmezler. Tam tersine onların varlığı tamamlanmamış/tamamlanamamış bir veya birkaç yolculuğun iz düşümlerine karşılık gelmektedir. Daha geniş bir çerçevede herhangi bir yolun tamamlanmama ya da yürünmeme ihtimali yoktur. Er veya geç, varlığa gelen her tezahür ya da tezahür etmiş her varlık kendi potansiyelinin elverdiği menzile varacaktır.

Küheylan Şiirleri - 4

 Salınır gelirsin

 Vahşisin.

 Kişnerken 

 Yeri göğü 

 İnletirsin.

 Ateş düşürürsün gizlime

 Ilık yağmurlar başlar

 İçimde…

 Durduramazsın

 Yağar dururlar

 İnce ince…

Anarşist Şiirler - 3

 Yalanmış meğer,

 Beklemezmiş mart ayını

 Kediler.

 Sevişir dururlarmış

 Canları çektiğince

 İster gündüz,

 İsterse gece.

 Sadece yatakta

 Ve karanlıkta

 Seviştikleri için

 Acırlarmış üstelik

 Biçare insanlara

Anarşist Şiirler - 2

 Bir şey başladı...

 Biliyorum.

 Sen diyorsun ki

 Bu bir yangın

 Bense üşüyorum.

 Çırılçıplak duruyorum

 Atı yelesinden tutuyorum

 Kırbaç gibi iniyor,

 Kırbaç gibi yakıyor

 Kan sızıyor etimden.

 Apansız başlayan

 Nar yağmurları 

 Yüzünden...

Anarşist Şiirler - 1

 Elma dişliyorum bir yandan,

 Bir yandan karadut hayal ediyorum.

 Ne güzel çiğneyip kuralları

 Duvarlar yıkıyor, köprüleri atıyor,

 Suç işliyorum.

Sarhoş Tanrıça Şiirleri - 8

 Adam içmiş azacık

 Gözlerinde, baygın mı baygın bir bakış

 Hayli loş bir oda,

 Yağmur da çiseliyor ince ince

 Canı sevişmek istiyor

 Ama nerdeeee?

 Az ötede yalnız bir kadın

 Eteğinde derin bir yırtmaç

 Arkaya atıp başını

 Kahkahalar salıyor gecenin içine

 Kulağında telefon

 File çoraplar ve ince topuklar

 Bir de beyaz ki boynu

 Sabaha dek öpsen ne yazar

Sarhoş Tanrıça Şiirleri - 7

 İçinde aşkın mektubu

 Elimde beyaz bir zarf,

 Lâl rengi bir sabah,

 Aşk rengi bir oda,

 Gül rengi bir yatak

 İtirafsa itiraf

 Taammüden bir sevişmek,

 Planlanmış bir ihanet, 

 İstedim, istemiştim

 Ne kadar çoksa yasak

 O kadar günaha batmak

 Sağanak yağmurun altında

 Islanırken Mesarya

 İstedim, istemiştim

 İstiyorum hâlâ...

Bendendir

Gökyüzümün eksilen mavisi

 Güneşi doğmayan gün

 Karanlık olmayan gecenin sesi

 Cümle ölmüşlerin nefesi

 Duyun, bilin ki bendendir

 Bendendir tuzu denizin

 Balığın pulu bendendir

 Tarladaki pamuğun

 Başaktaki buğdayın

 Çiçekteki arının

 Bahçedeki bülbülün

 Can zerresi bendendir

Araf Şiirleri - 3

Güneşe bakıyorum

 Yakıyor

 Aya dönüyorum

 Söndürüyor

 Su olup akınca

 Denize,

 Dağ olup tırmanınca

 Semaya varıyorum.

 Gece inince üstüme

 Yıldız yıldız bir perde

 Uyanıp da kendime

 Düşlere dalıyorum.

 Yanmayınca bitmiyor,

 Bitmeyince dinmiyor

 Bir acı feryat olup

 Dillerimden düşmüyor

 Pervanenin kederi

Araf Şiirleri - 2

Bulut olduğum zaman

 Göğe ağdığım zaman

 İçimdeki can kuşum

 Kanatları kınalı

 Gözleri kara boncuk

 Huzuru sonsuzdaydı.

 Tohum olunca yerde

 İçip de can suyumu

 Çimlenince derinde

 Can kuşum sanki bülbül

 Başladı türküsüne.

 Ne zaman ki panterdim

 Keskindi bakışlarım

 Rüzgârlarla yarışır

 Titretirdi bakışım

 Can kuşum içimdeydi

 Benden bile habersiz

 Yaşayıp gitmekteydi.

 Heyhat, adem olunca

 Bir baktım ki eksiğim

 Aradım can kuşumu

 Nerdedir bulamadım

 Karşıdan gelince havva

 Açıp içine baktım

 Can kuşum oradaydı

 Hakikati anladım.

Araf Şiirleri - 1

Doğduğumuzu bilmedik

 Söylediler, öğrendik

 İçtik hayat şerbetini

 Yudum yudum bitirdik

 Düşünmeyin ölümü

 Bilmeyecek kimsemiz

 Epey bir zaman daha

 Kalacağız araf'ta

 Vakt tamama erince

Çözülecek bilmece

Gümüş Dağ'a Mektuplar - 3

 Öfkemi biriktiriyorum

 Her damlayı saklıyorum

 Gece olup sana akınca

 Yanardağ olup patlıyorum

 Kızılca kıyamet kopuyor 

 Yer yarılıyor

 Gök boşalıyor

 Ne kadar kuş var ise dünyada

 Hepsi kanat çırpmaktadır artık

 Yükselmekte semaya

 Ve biz seninle 

 kan, ter içinde

 Ve yorgun

 Ve sarhoş

 Ve o muhteşem eşikte

 Azacık durup

 Atlıyoruz uçurumumuza

 El ele.

Şamanka - 6

 Ah ederim duyulur sesim

 Bir dua gelir yerleşir dudaklarıma

 Vurulmaktan korktuğum yok 

 İtirazım kurşunun ucuzluğuna

 Asılır tüy, yakılır mum 

 Tütsü salar kokusunu semaya

 Yabana gitmez ah'ım bilirim

 Hayıf sokak ortasında

 İnsan vurana...

Gümüş Dağ'a Mektuplar - 2

 Uzaktan değil yakından gelir kurşun

 Deler geçer, şafak kızılı kanarım

 Sende bir sancı başlar bitimsiz

 İnersin dağdan, gelirim ovadan

 Gözün gözüme değer

 Acıyı şaraba meze yaparız

 Bir top gül olur açarım yüzünde

 Bir top ışık olur patlarsın göğsümde

Gümüş Dağ'a Mektuplar - 1

 Gecelerimi talep ediyorsun

 Etme

 Düşlerime ortak olmak istiyorsun

 İsteme

 Sabahı üflerim yüzüne

 Uyandırırım seni güne

 Sakın, sakın endişelenme.

Es

 Uzattım saçlarımı

 Yeminim var kestirmem

 Saldım omuzlarıma

 Karıştılar rüzgara

Nokta

 Alırım geceyi koynuma

 Dayanırız düş kapısına

 Çok bekletmez açılır...

 Gök arzı öper

 Yer göğe varır

 İçim dışımdadır artık

 Dışımsa bedenimde

 Hareli bir noktadır

Kül

 Bir ateş yaktım geceye

 Alazlandı çabucak

 Tutuşturdum eteğini uykunun

 Yanıverdi dip bucak

 Kanatlıyım ezelden

 Bilen bilir ise de

 Kimi gelir bilmezden

 Yükselirim yıldızlara

 Dinlenirim boşlukta

 Aydedem kucak açar

 Bulut döşer yollarıma

Şamanka - 5

 Mana'yı aradım durdum

 Yoruldum yoruldum yoruldum

 Meğer ne çok aldanmışım

 Düş sandığım hakikatmiş

 Hakikati düş sanmışım

 Nihayet kulak verince duydum

 Gümüş fırtına esti, gürledi

 Dedi ki; mana senden türedi

 Duydum, iman ettim, inandım

 Ateşten mühür yapıp boynuma astım...

Firari Masallar - 6

Bendim kazan toprağı, tohumu içime saklayan bendim. Uyudum uyandım bekledim yağmuru, beklerken uzun gecelerde duaya duran bendim. Tan ağardı doğmadı güneş. Bulutlar onu güzelce sakladı. İlk damla kaşıma değdi, ikincisi saçıma. Açtım kendimi, açtım çırılçıplak yağmura. İçimdeki tohum gerindi mutlulukla. Ilıktı suyu tanrının, içtim giderdim susuzluğumu doya doya.

Su Delisi - 3

 yanına varınca ağarır yüzüm

 salkımlanır içim, üzüm üzüm

 bir su çağlar derinimden

 coşar, koşar, yükselir

 alır beni indirir kumuna

 alır beni soğutur buzuyla

Mektup Şiirler - 2

 alırım kendimi

 katarım geceye

 gün kurşuni

 ten kurşuni

 gül kurşuni

 alırım kendimi

 katarım gündüze

 gün harelenir

 ten harelenir

 gül hareli

 alırım seni

 katarım kendime

 kuş sürüsü havalanır içimden

 sanırsın ki göç mevsimi

Mektup Şiirler - 1

 eyy can kuşum

 gümüş atım

 bilgelik ağacım

 bir öpüp bin öpüldüğüm

 nar içi gibi çoğaldığım

 aşılandığım, arım, balım

 çiçek sapım, taç yaprağım

 ah'ların bıçak yarası

 hüznün kurşun...

 ama sevincin var ya

 şerefe kadeh kaldırdığın

 işte o meydir içimde

 ağzından ağzıma akıttığın.

Su Delisi - 2

 ilk yağmuru bekledim

 mum yaktım, dua ettim

 ilk yağmuru bekledim

 yığılınca bulutlar

 örtülünce gökyüzüm

 soyunup dökündüm iki gözüm

 soyunup dökündüm

 ıslandım, mayalandım

 mis ambere boyandım

Su Delisi - 1

 uykularımı anlatıyorum suya

 düşlerimden haberler veriyorum

 aşka coşunca korkuyorum

 özlemin yakınca içimi

 suya saklıyorum kendimi

 suda demliyorum ikimizi

Mmmmm Şiirleri - 5

sesin geziniyor ağzımda

dilin kulağımda

şarkıya dönüyor tenim

çal beni, dursun dünya...

Küheylan Şiirleri - 3

 Gece inince suya

 Duramadı Küheylan

 Kişneyerek doludizgin

 Aldı yatırdı ovaya

 Ova içini çekti derin

 Ürperdi çayırlar

 Oysa sıcaktı hava

Küheylan Şiirleri - 2

 Uzun sürmüştü koşu

 Doludizgin, duraksız

 Ter içindeydik

 Gürültüyle soluyorduk

 Ürperiyordu gövdelerimiz...

Küheylan Şiirleri - 1

 Atımsın

 Sarılır yatarız 

 Koyun koyuna

 Elma sepeti

 Yanımda

Mmmmm Şiirleri - 4

 Ne zaman yan yana gelsek
 Derin bir “ahh” durur aramızda
 Ne zaman şaraba dursak
 Koyulaşır muhabbet
 Çatlar çekirdeğinde sevda
 Sonra gece inerken suya
 Leyla bir off çeker
 Mecnun duyar titrer
 Sesler isyanını
 Eyy karşıki dağlar
 Dağlar ki yıkıla…

Mmmmm Şiirleri - 3

Uyurum gece boyunca
 Yüzün yüzümde
 Bir yıldız kaysa gökyüzünde
 Kan damlar yüreğimden
 Sabah mı oldu yine…