Vardım kendime
Geldim aleme
Güldüm ağladım
Üşüdüm yandım
Kül oldum bir avuç
Savruldum semaya
Ne zaman ki ağdım
Ağdım saçlarına
Ak olup düştüm
Düştüm şakağına
Bitti ikilik
Buluştuk birde
Dediler toprak
Yüzüm sürdüm
Dost edindim
Dediler ateş
Ayak bastım
Yandım
Terledim
Dediler rüzgar
Saçım açtım
Savurdum
Göğüs gerdim
Yürüdüm
Dediler su
Nefes aldım
Nefes verdim
Öldüm
Dirildim
Bir tarla papatya
Döktüğünde dünyama
Yürüdüm sıratı
Vardım öte yana
Uzattım saçlarımı
Uzattım ömrümce
Gözlerin kapanıp da
Varmak için bana
Çıktığın kutlu yolda
Sereyim saçlarımı
Sereyim ayakların
Altına
Açılır kanat
Yükselirim semaya
Başlar can yakıcı
O uzun yolculuk
Başlar arş-ı alada
Işıyıp duran
Varlık Nur'una
Kapatıp kendimi
Geçince eşiği
Islanır ayaklarım
Saçlarımsa tutuşur
Kızıl alevdir
Dar'da
Kızıl alevdir
Sohbetin rengi
Karanlıktır
Sessiz
Bir sen varsın
Bir de sen
Bedensiz
Açılır kapı
Geçerim
Eşikte bekler
Nice can
Bilirim
Ateştir
Sudur
Karanlık
Ve ışık
Namütenahi
Sürer yolculuk