ıssızda - soma (8)

yandıkça yürekler

göğe ağdı sesler

duyuldu arş-ı aladan

boşaldı yağmur olup

boşaldı dünyanın

onca derin ahı

bu yağan yağmur değil

tanrının göz yaşları

ıssızda - soma (7)

siz öldünüz ya öyle

ölüp gittiniz kapkara

bakıp delik çoraplı

delik çoraplı

o bir çift ayağa

zehir zıkkım ekmekler 

yedik biz

zehir zıkkım sular içtik

güldük de, öldük de

ama yaşıyoruz ne ayıp

yaşıyoruz hala...

ıssızda - soma (6)

kuş sütü eksik sofralarda

semirsin diye arsızlar

alıp apaydınlık yüzünü

tertemiz yüreciğini

girersin arzın karnına

girersin de bilmezsin

çıkarsan ne ala

çıkamazsan mühim değil

işçiden çok ne var

yeter ki sürsün varsılın hükmü

sürüp dursun şu dünyada

ıssızda -soma (5)

alıp canını avucuna

girersin o tekinsiz

o tekinsiz ıssıza

ekmek çıkarırsın sen

ekmek çıkarırsın

düpedüz cehennemden

ıssızda - soma (4)

ayı, yıldızı yok

güneşi, mavisi yok

yağmuru bulutu

rüzgarı, meltemi yok

yukarısı kara

aşağısı kara

kapkara bir dünya

bu cehennem sana

işçi kardeşim

cennet patronların

ayakları altında

ıssızda - soma (3)

ah insan kardeşim

birikip yeryüzünün

yeryüzünün dibinde

senin alın terin

tek taş pırlanta olur

elmas olur

zümrüt olur

parmaklarında 

insan olamayan

kardeşlerinin

ıssızda - soma (2)

kara bir gömlek gibi

giyip sırtına madeni

akça ekmekler için

yaşadın diri diri

öldün diri

ıssızda (soma) -1

allahın günü darıdan çok dediler

kör boğazlar doymalı

doyacak dediler

gir toprağa her sabah

gün ışıyınca

diri diri gir

kapkara ekmekler getir

Kapkara sofralar kuralım

yedikçe acıkalım

ıssızda - soma

bir kalabalık ıssızda

çöküverir dünyanın kiri

çöküverir omuzlarına

çıkarayım çizmeleri

çıkarayım dersin

allah devlete zeval vermesin

kirinle aydınlanır dünya

allah devleti kahretsin