Annem -11

Kapıyı çalıyorum

Açıyorsun

Eski, sağlam bir rüzgar gibi

Esiyorsun

Anne sen...

Sen anne...

Beni öldürüyorsun

İşte böylece

Büyütüyorsun

Annem -10

Sen kendini alıp gidiyorsun

Kendimi bırakıp gideceğim güne

Beni hazırlıyorsun

Bir yaşamak var anne

Bir de ölmek

Ne güzel şey

İkisini de senden öğrenmek

Annem -9

Alıyorsun beni kucağına

Basıyorsun, basıyorsun

Sertçe bağrına

Ellerine takılıyorum ben

Ellerin anne

Dokunuyor içimde

İncecik bir yerime

Annem -8

Doğduğum an

Doğurduğun andır

Nihayetinde anne

Işığımız vuruyor

Vuracak ebediyen

Aydedenin yüzüne

Annem -7

Bak şimdi anne

Sen beni yazmıştın ya

Yazmıştın hani

Yüreciğine

Ben de yazdım evladımı

Kazıdım yüreğime

Ama şimdi anladık 

Anladık ikimiz de

Hem ben hem de bendeki

Taa ezelden yazılıydı

Yazılıydı sende

Annem -6

İlk sancı, ilk kan

İlk çığlık, ilk ışık

Seninle anne

O gün ayrıldığımızı sandık

Nasıl da yanıldık

Annem -5

Hazin bir şey var halinde

Gittikçe ağaran yorgun bedeninde

Geri dön, geri dön anne

Gitme 

Annem -4

Gözgöze geldiğimizde

Hiç direnemem

Düşerim derinine

Rastlarım orada

Orada kendime

Ahh anne

Annem -3

Eksik bir şey kaldı içimde

Kaldı anne

Bir daha büyüt beni

Bir daha kokla

Kokla bebekliğimi

Annem -2

Annesi nesidir çocuğun

Diye sormuştu şair

Cevabı verildi o sorunun

Şair farkında değil

Annem

İlk aşım, ilk ekmeğim

Annem -1

Kendini içime koydun

Sonra beni doğurdun

Biraz sen

Çokça ben oldum

Annem

Bir sancısın içimde

Hiç bitmeyecek

Anne