Eyy toprak ana
Eyy dünyanın anası
Eyy rahmin sahibi
Eyy anası hayatın
Heyy sen, Kadın
Rahminde bekliyor
Çocukları zamanın
Acısını hayatın
Dikenli bir taç gibi
Taşıyorsun etinde
Ve sabrediyorsun
Karanlığın sonunda
Doğacak güneş diye