Yaban Dili -6

 ah yaban dili necedir 

 sen bilirsin ben bilirim

 nece ninniler analar

 nece kahırlanır kadınlar

 necedir düşleri gidenin

 sen bilirsin ben bilirim

 bir kor ateşteyim şimdi

 gece iniverdi sessizce

 alıp kendimi kucağıma

 örtündüm şiiri üstüme

 nece uyunur bu kentte

 sen bilirsin

 bilirim ben de

Yaban Dili -5

 açarım kapımı girersin usulca

 uzundu saçların, uzun ve kara

 yüzünde hep o mahzun yara

 uzun uzun konuşmalıydık

 uzun uzun dokunmalıydık

 uzun uzun ama sessizce

 oturmalıydık seninle

 kadehlerde şarap

 dumanı kıvrılan sigaralarımız

 ortadaki küllükte

 göstermeliydik en mahrem yaralarımızı

 göstermeliydik birbirimize

Yaban Dili -4

 sesimi kestiğim bıçağımsın

 dilimi ısırdığım ak dişim

 duru bir suydum önceden

 şimdi kızıl çiçeğe duran ben

Yaban Dili -3

 yabancı bana bu sabahlar

 şu gökkubbe de koşturan

 aceleci bulutlar

 geçip duran penceremden

 şu ak kanatlı kuşlar

 bir de yokluğun ey yar

 gümüşi ışıltısı sesinin

 göğsünde bıraktığım

 baş izim

 ah benim sevgili yarim

Yaban Dili -2

 kapanır açılır gökyüzüdür, yüzündür

 bulut geçer gözlerinden

 geçmez durur 

 ağlarsın

 ıslanırım

Yaban Dili -1

 martı çığlığı halinde

 gelip kondun dilime

 ak bir yazı

 ak bir yaprak

 ak bir salıncaktın

 avuttuğum göğsümde

Yaban Dili

 gün solar, olur gece

 düş zamanıdır

 uyku bekler eşikte

 komaz hasret yangını

 gece de bir gündüz de