Bir Çift Göz

Uzun uzun düşündüm 

Geceydi, yıldızlıydı gökyüzüm

Ne zaman ki aklıma düştü

Aklıma düştü senin yüzün

Dağılıp gitti hüznüm

Ah be iki gözüm...

İki Gözüm -2

Tutuşmuştuk elele

Çağlar geçti üstünden

Kapatıp gözümüzü hileye

Atlamıştık uçurumdan

Düştük düştük seninle

Parça pençik etimiz

Buluştuk tek alemde

Artık düğündür ölüm

Nikahınsa hep bende

İki Gözüm -3

Neyim varsa hep sende

Bir çift göz, bir yemin

Bir de mücevherlerin

İki Gözüm -4

Yasasıdır hayatın sevmek ve sevmek ve sevmek

Kimi, diyen cahildir

Cananı bulmak için

Bilmek gerektir bilmek

Ve bilmek ve bilmek

İki Gözüm -5

Duruyordum pencerede

Uykuluydu toprak

Uykuluydu ay

Uykuluydum ben de

Rüzgar esti aniden

Dağıldı saçlarım,

Düştü uyku gözümden

Bildim ve ürperdim

Nefesindi bende esip

Beni kendimden geçiren

İki Gözüm -5

Bir yanım yürüyüp gitti

Kaldı bir yanım

Bir yanım aştı dağları

Tanıdı zirvelerde karları

Bir yanım oturuyor hala

Kurulmuş son masada

Seninle karşılıklı

Azacıktan çoğa doğru

Şaraplı

İki Gözüm -6

Kırbaçlayıp zamanı

Yaşıyorum doludizgin

Bir küheylan sırtı sevdam

Uçuyorum gül benizlim

Sesindir varır yanıma

Sorarım nerde ateş

Nerde kor yangın nerde

Cevap verir hafifmeşrep

Elinle koyduğun yerde

İki Gözüm -8

Alevim, suyum, ovayım

Ateşli, coşkun, ot ocak

İnsanım, çocuğum, kadınım

Bir kınalı yapıncak

Gelir saçından bir tutam

Bir tutam gri lale

Siner kokusu göğsüme

Alazlanır yanarım

İki Gözüm -12

Yürüyüp gidiyorum

Arkamda kalıyor dünya

Kaç ekmek bana yazılmış

Kaç zeytin, kaç lapsana

Gönlün köşkü evimdir

Evindesin gönlümde

Yürüyüp gidiyorum 

Bulutları gözlüyorum

İndi inecek yağmur

Çok iyi biliyorum

Kaç damla yazılmış alnıma

Kaç gün doğumu

Kaç gün batımı sonra

Yürüyüp gidiyorum

Gönlün köşkü evimdir

Evimi özlüyorum

İki Gözüm -15

Bir uykuydu uyandım

Mis ambere boyandım

Yolum buldum yürüdüm

Bin alemi dolandım

Sabahım sensin 

Akşamım sen

Varlığım sensin

Yokluğum sen

Bildim, anladım

İki Gözüm -1

Bir bulanık suydu aklım

Dalgalandım dalgalandım

Geldin öptün yüreğimden

Yüzüm gözüm ıslandım

Dupduru bir suyum artık

Yürüyorum yolumu

Kah köpürüp çağlayarak

Kah uykuya ninni diye

Mırıl mırıl şırlayarak

İki Gözüm

Bin kat üstündeyim yerin
Bulutlar yastık başıma
Bin kat altındayım yerin
Toprak yataktır bana
Sen geçiyorsun gözümden
Gözüm yoldur ince uzun
Seni getiren bana

Büyük Şehrin Yalnızlığı Ağırdır

Hiçbir yalnızlık büyük şehirde yaşayan insanları ezen yalnızlık kadar ağır değildir. Büyük şehirler, apartmanlar, gökdelenler ev olamadı, olamaz insanoğluna. O yüzdendir çağlarca insanlık yolunda büyüyen insanın hızla küçülmesi. O yüzdendir insanın insanlığından eksilmesi. Büyük şehir insanı bin yıl da yaşasa göçmendir olduğu yerde. Büyük şehrin yerlisi olunmaz, çünkü beton "yer" sayılmaz. Toprakla birlikte köklerini, tarihini, masallarını, türkülerini kaybeden insan artık belleği silinmiş, insani özellikleri belki bir daha ortaya çıkarılamayacak derecede sindirilmiş kayıp insandır. 

Büyük şehrin korkuları da büyüktür. Kemirir insanı. Sokağa adım atmakla varlığından uzaklaşmak bir olur. Onca birbirine yabancı kalabalık arasında kendi varlığını nereye koysan olmaz. Şu yanından geçen sana benzemiyor. Arkandan gelen de. Önünde giden yedi kat yabancı. Kimseye merhaba demeden yürüyebilirsin saatlerce hatta günlerce. Kendini küçültürsün mecburen. Bir "hobi" grubuna dahil olursun ve varlığını hissetmeye çalışırsın. Az çok birbirine benzeyen insanlar olmasını umut edersin. Ama değildir. Değildir çünkü her yalnızlık kendine benzer ve yalnızlık ortaklaşılabilen bir şey değildir. Aslında yalnızlık düşman da değildir. Ancak yalnızlığa mahkum kılınmış insan şakası yok kanserdir. İnsanın insana olan korkusunu ve güvensizliğini besler, büyütür ve onulmaz bir hale getirir büyük şehir. Yalnızlık ve tedirginlik, tedirginlik korku biriktirir çünkü. Birikmiş korkunun sonucu öfkeyle boğulmaktır. Kimi sessizce kendi öfkesinde, öfkesinin dahi farkına varmadan boğulup gider. Kiminde patlar öfke. O zaman kişi bu güne kadar adını koyamadığı, simasını bilemediği, sesini tanımadığı düşmanına zehrini kusmak için somut bir hedef arar. Arar ve bulur. İşsizlerdir, köyden gelenlerdir der. Kendinin de yirmi, otuz, kırk yıl önce köyden geldiğini unutarak. Tinerci çocuklardır der. En masumu suçlu ilan ettiğinin hiç ayırdında olmayarak. Kulağına mutlaka çok eskiden üfürülmüş bir alevi, komünist, solcu, orospu, kötü kadın, iç düşman, hain vs öcüsü vardır. Çıkar gelir belleğin katman katman altından, ete kemiğe bürünür ve cinayet işlenir. Budur büyük şehirlerde toplu olarak ama toplum olamayarak yaşamanın sonu. 

Berkin Elvan -3

düşer bir çocuk toprağa

tertemizdir zaten

gene de yuyarlar suyla

bürünür beyazlara

hiç kapanmaz gözleri

hep bakar öyle

bakar kapkara

Berkin Elvan -2

bir yanda vurulmuş bir çocuk

hepi topu 15 kilogram

öbür yanda bir zalim

kod adı "uzun adam"

tartıldı vicdan kefesinde

ağır geldi iki metre kefen

bin kiloluk uzun adamdan

Berkin Elvan -1

Yeryüzünden gaibe ekmek taşıyan çocuk 

Hayatı ölüme bağladın

Şuncacık halinle ruhani olanın eline 

Dünyevi olanı, ekmeği tutuşturdun 

Sen sonsuzun habercisiydin çocuk 

Ölüm ile hayatı el ele tutuşturdun

Berkin Elvan

Haydi çıkalım sokaklara

Birer Berkin ekmeği alalım

Basalım bağrımıza

Derin derin koklayalım

Haydi ey insanlar

Cesaret

Hepimiz birer Berkin olalım

Zalime kılıç niyetine

Berkinekmek çalalım

Tanrı/Allah/Yaradan

Tanrı/Allah/Yaradan var mı yok mu sorunuza kimse cevap veremez. Ne bilim adamları, ne NASA, ne CERN ne de başka bir yer. Bu sorunuza Papa da cevap veremez, diyanet işleri başkanı da, Buda da, Krişna da, Tao da, Mevlana da cevap veremez. Kitaplarda da bulamazsınız tanrıyı. Ne Kuran'da, ne İncil'de ne de Tevrat'ta. Camide de bulamazsınız, ne de kilisede, havrada. Vatikan'da da değildir tanrı, Kabe'de de,Hindistan'da da.
Onu içinizde bulursanız var demektir ki zaten o zaman her yerde bulursunuz. Bulamazsanız yok demektir ve zaten o zaman hiçbir yerde bulamazsınız. Lakin yola tanrıyı bulmak için çıkmanıza gerek yok. Yola insan olmak için çıkacaksınız. Eğer insan olma yolunda yürümeyi başarırsanız arasanız da aramasanız da bulursunuz ve bulduğunuzun adını bilmediğiniz için ona Tanrı/Allah/Yaradan dersiniz. Yok insan olmak yolunda yürümeyi başaramazsanız vardığınız yer layığınızdır ama başka bir yoldur.
Tanrıya/Allaha/Yaradana yakın olan, insanlaşma yolunda olanın parayla, iktidarla, hırsla, kinle işi olmaz. İsterse her gün bir hatim indirsin. Günde bin kere namaz kılsın. Kendini kiliseye, havraya kapatsın ve yirmidört saat kitabını okusun. Tanrısallığa dahi yaklaşamaz değil ki hakikate. Altın koltukta oturan ve Afrikadaki aç çocuklar için yardım çağrısı yapan Papa şu yeryüzünde Tanrıya en uzak varlıktır. 

Eğer kitaplardan tanrıya, allaha ulaşılabilseydi seksi kedicik biriktiren Adnan Hoca bir ermiş olurdu. Diliyle de, eliyle de döven bir zalim olmazdı Tayyip bey. Eğer Kuran okumakla allaha yaklaşılsaydı Muaviye olmazdı, Yezid olmazdı, Emevi olmazdı. Cübbeli Ahmet kendi çocuğundan tahrik olduğunu o yüzden kucağına almadığını itiraf etmezdi.

Ten -11

Bir adım ötemdesin

Uzansam dokunurum

Dokunsam düşer güneş

Ovada yangın başlar

Sevişsek ay karanlık

Sevişsek ayıp

Sevişmesek

Yazık...

Ten -10

Yağıp suyumu ovaya

Yıkayıp taşı toprağı

Yorgum dönüyorum yatağa

Tatlı bir ninni olup

Doluyorsun kulağıma

Bir ışık seli pürnur

Yağıyor saçlarıma

Ten -9

Yarıp kendimi

Basacağım seni 

Kapatıp yaramı

Saklayacağım içimde

ilanihaye

Ten -8

Sen...

Gülümdeki ak leke

Kanlı yara ak tenimde

Düştüğümde sıyrılan

Yangınsın dizlerimde

Soğuk, terli bir susun

Ateşimi söndüren

Sen...

Ten -7

Kaç kere soyundum kendimden

Kaç yeni ten biçip, giyindim ben

Kaç kere durup bekledim arafta

Tensizliği bilirim ben

Kaç kere yandım ateşlerde

Kaç kere yundum ölü yucu sularda

Kaç kere vuruldum kendimden

Kaç kere can verdim

Can vermek nedir

Bilirim ben

Kaç doğruldum

Doğurdum kaç

Kaç dövdüm

Dövüldüm kaç

Kaç sürdüm

Sürüldüm kaç

Olmayı da ölmeyi de

Öğrendim ben

Ten -6

Yağmuru sağıp buluttan

Ayırıp buğdayı başaktan

Güneş damıtıp nurdan

Sevda ekmeğini pişirdim

Pişirdim de getirdim

Bölüşelim ortadan

Acıktıkça yiyelim

Yiyelim diye sevgilim

Ten -5

Tuzunu ben basarım

Denizlerde yıkarım

Açık yaramdır sevdam

Susadıkça kanarım

Ten -4

Açılır yüreğin

Al karanfil misali

Sokulgan bir kediyim

Yumuşacık dikenlerim

Girerim usulca

Girerim içeri

Ten -3

Gece olunca

Hani uyuklarsın

Hani soyunursun

Girmek için 

Sevdanın koynuna

Teninden de soyun

Soyun kendinden

Sakın unutma

Ten -2

Beladır başında

Dağılmış saç

Gamzeli diz arkası

Dudaklarda apansız

Patlayan kahkaha

Kaldır at diyorum

Ten beladır

Beladır başında

Ten -1

Alırsın geceyi çekip üstümden

Nurdan bir ışık patlar yüzünde

Kıyısında durursun uçurumun

Bir, iki , üç diye sayarım

Bin milyona gelince... Atla

Ten

En çok ellerinden sevdim seni

Bir yanı çifte su verilmiş çelik

Bir yanı sıcacık ekmek içi

Sonra bildim

Tıpkı ellerin gibiydi

Ellerin gibiydi 

Ağzın da 

Senin

Deli Şiirler -11

Bir demet kır çiçeği

Alır gider benden beni

Giyerim beyaz elbisemi

Hani okşamıştın

Okşamıştın tenimi

Sıyırıp usulca

Usulca eteğini

Deli Şiirler-10

Bir bardak martini

İçinde çakıstesi

Bir de sesin senin

Ve nefesin

Kuş uçuran 

Öpmelerin

Deli Şiirler -9

Ah gece sesleri

Hatırlatırlar bana

Hep seni...

Deli Şiirler -8

Kaç kere dedim

Azacık uzak dur benden

Yasemin falan vız gelir

Deli orman gülüyüm ben

Denizlerin kızıyım ben

Deli Şiirler -7

Geceyi çekiyorum içime

Yıldızlı gökyüzü büsbütün içimde

Sabahı çekiyorum içime

Gün ışığı olduğu gibi içimde

Seni çekiyorum kendime

İtirazsız geliyorsun

Öpüyor, öpüyorum seni

Öpüyorum gönlümce

Deli Şiirler -6

Öyle doğdum anamdan

Yüküm ağırdır benim

Bazen şarkılar söyler

Bazen dua ederim

Bu halimi seversin

Seversin de öpersin

Ancak kalmaz ki böyle

Haber gelir gelecekten

Karanlık günler yakın

Kızarsın duyunca sen

Oysa ne gelir elimden

Deli Şiirler -5

Bir karanlık geliyor

Geliyor biliyorum

Işığa çok dikkat et

Işığa yürüyorum

Deli Şiirler -4

Bir yalnızlık çöker üstüme

Alır kendimi yatırırım şiire

Damıtılmış gül suyu

Gül suyu sürerim yüzüme

Çok sürmez sen gelirsin

Biter yalnızlığım

Tuttururuz seninle

Bir deli sevişme

Deli Şiirler -3

Terimdeki tuzsun sen

Gökyüzümün mavisi

Denizdeki kumsun sen

Sudaki hayat izi

Elverir ki öpeyim

Öpeyim yüreğinden

Haydi biraz cesaret

Başla üst düğmelerden

Deli Şiirler -2

Mor bir sabah sefası

İnce ince türküledi

Sabahtı henüz

Erkendi

Çok erkendi

O eski sızı 

Usulca geldi

Etime girdi

Uyandım

Gelindim

Uyudum

Kadın

Uyandım 

Belaydım

Uyudum

Huzur

Uyandım

Ana

Uyudum

Yorgun

Uyandım

Sela

Kefeninde

Mevta

Deli Şiirler -1

Sert esiyor rüzgar

Katmış yaprakları önüne

Sürüm sürüm sürüklüyor

Severim eyy rüzgar çığlığını

Severim ele avuca sığmaz,

Zaptolunmazlığını

Ancak boşuna bekleme

Asla dönmem sana sırtımı

Kuru yaprak değilim ben

Yerlerde sürüklenmem

Deli Şiirler

                                   görsel:c.deliceırmak

Yüzükoyun yatıyorum sudan yatağımda

Gökyüzünden bulut yağmış, bulutları seyrediyorum

Bulutlar da yatağımda

Bir mevsimlik alacağım kalmış gökyüzünden

Yağmurlarımı bekliyorum gelecek kışa

Bekliyorum mutlaka