Bendim kazan toprağı, tohumu içime saklayan bendim. Uyudum uyandım bekledim yağmuru, beklerken uzun gecelerde duaya duran bendim. Tan ağardı doğmadı güneş. Bulutlar onu güzelce sakladı. İlk damla kaşıma değdi, ikincisi saçıma. Açtım kendimi, açtım çırılçıplak yağmura. İçimdeki tohum gerindi mutlulukla. Ilıktı suyu tanrının, içtim giderdim susuzluğumu doya doya.