7 Aralık 2013

Suz-i Dil - 5


Bir deli rüzgar esiyor içimde
Çiçekleri  tozluyor bazen
Bazen kırıp geçiriyor filizleri
Bir düşten uyandığımda
Ya da dalmak üzereyken uykuya
Rüzgar diner başlar fırtına
O zaman işte ben
Alır kendimi düşerim yola
Ah bilmezsin, bilemezsin
İçim dışım fırtına
Toz duman,
Ve buz gibidir hava
Nefesimi ses diye salarım semaya
Nefesim benden çıkar
Mektup olur tanrıya