Sabahı zor gecelerin varlığını sezmiştim. Orada bir yerlerde sessizce bekliyorlardı. Sonunda geldiler. Artık usul usul inmiyor akşam üstüme. Yürek kütürtüsü gibi güm diye aniden iniyor. Bir göz kırpımı vaktinde. Kapıyorum gözlerimi gündüze, açıyorum gece. Sakince yürüyorum koridor boyunca, sakince duruyorum al duvaklı sandığın önünde. Karşımdaki aynadaki aksim de öyle. Duruyoruz göz göze. Bir çiçeğin taç yapraklarını okşar gibi açıyorum kapağını sandığın. Alıyorum ışıktan geceliğimi elime. Aynadaki aksim de alıyor. Zaten soyunmuştum koridor boyunca, gün rengi geceliği geçiriyorum üstüme.