düştüğün günde karasına toprağın
oldu mu el uzatıp kaldıranın
ulaştığında en parlak yerine
el attığında fani dünyanın
yavaş hele dünkü çocuk
senin de bir avuç toprak olacak
olacak sonunda yatağın
diye söyleyenin oldu mu
oldu mu uyaranın
öperek kenarından dudağın
bir işaret, bir iz, bir zerre can
bıraktınsa o gamzede
belki kurtulmuştur hayatın