dövülmüş toz halinde
hatıralar
yakılmış kül halinde
acılar
rüzgarda sallanan yaprak
yaprak gibi bir hayat
avuçlarımda yaşar ha yaşar
3 Aralık 2014
elciklerim -9
nedir bu fısıltı inceden inceye
ama mütemadiyen
kulaklarımı dolduran
nedir bu sular böyle
nedir onları acılaştıran
nedir bu diken gibi
sipsivri acı
avuçlarıma saplanan
pamukla dallarını eyy Ağaç
yorgundur sevgili
kanı kanla yumaktan
elciklerim -8
okunası mektuplardır
doğduğum günden beri yazılan
uzun bitmez bir şiir
dur durak bilmeden
avuçlarımdan akan
elciklerim -6
avuçlarıma sinmiş bin bir hece
çizgilerde saklı durur o bilmece
açıp okuduğum gündüz gece
bir de toprak, bir de tohum
bir de ter
ve sesleri
ezelden konmuş öpücüklerin
elciklerim -5
bak işte bunlar ellerim
nabzım burda atar benim
burdan doğar cümlelerim
ekmek tutar, çiçek toplar
yanar da yanar
bir yudum suyla yunar
yunar benim elciklerim
elciklerim -4
okşarken yanağını çocuğun
altında buz gibi bir köprünün
süzüp yüreğinden sızıyı
avuçlarımla massederim
sonra gece olur
sızım sızım sızlar ellerim
öper okşar bir bilen
iyileşirim...
elciklerim -3
bakınca ellerime gördüğün ne
biraz et, biraz kemik ve tırnak
öyle mi ey yolcu
eyy yolcu söylesene
geri dön geldiğin yoldan
ve büyü yeni baştan
eğer öyleyse
elciklerim -2
eğer koparmışsa bir dalı ağacından
eğer okşamamışsa bir kediyi
bir kediyi yarasından
eğer tutmamışsa avuçlarında
ölmeye gelmiş bir serçeyi
canı ayrılıncaya kadar
ayrılıncaya kadar sıcağından
iki taşın arasına koyup ezmeli
ezmeli o elleri hiç acımadan
elciklerim -1
parmaklarımda duman
dumanın altı gerçek
üstü yalan
görünenden geçmezse gönül
görünmeyen ona haram
elciklerim
işte bunlar benim ellerim
bunlar da izleri
bin bir gece masallarını
tutuyorum avuçlarımda
açıp okusanıza
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)