1 Ağustos 2014
Azgın Sıcak ve Modern Toplum
Sıcağı azdıran bir şey var, biliyorum. Umudun zapt edilmesi. Korku dağları değil şehirleri bekliyor çünkü. Her an işsiz kalabilirsiniz. Her an çalıştığınız şirket kapanabilir, banka batabilir, ücretler düşebilir. En ucuz ham madde emek çünkü. Bir tek onun fiyatı artmıyor. Kuyrukta bekleyen çok. Beğenmiyorsan çek git derler. Korkudan kıvranıyor şehir insanları. Çekap olmaya gidiyorsunuz yılda bir, iki. Ya bu sefer aksi bir şey çıkarsa? Ya kanser olmuşsam? Ya kitle görülürse? Nezleden yaygın çünkü. Trafik kazasında ölmek de var. Beteri, sevdiklerini kaybetmek. Korkuyor insanlar. Ya parasız kalırsa günün birinde. Ya eve hırsız girerse. Ve korkuyla baş başa ve teke tek ve göz göze yaşanıyor hayatlar. Yazık! Artık insanların ne sığınacak bir tanrıları ne de onları kötülükten koruyacağına inandıkları bir duaları var. Tanrıyı da çaldılar. Ve kendilerine benzetip, öyle cimri, öyle bencil, öyle gaddar, öyle zalim kılıp, kitaplara kapattılar.