hülyalı sabahlara uyanıyorum
sığınıyorum surların arkasına
bin şiirle kutsanıyorum
ve
yarı açık gözlerle bakıyorum hayata
kirpiklerimden oklar saplıyorum karanlığa
bakışlarım öldürmüyor...
bu iyi
yoksa çoktan küle dönmüştü dünya